عشق به حسین (ع)جاودانه است/ کنگره بزرگ تاریخ جهان برگزار شد

اربعین؛ یک تراژدی بزرگ

دلداده حسین(ع) که باشی، دلت‌ به‌سوی قبله‌گاه کربلا می‌تپد، کربلا در چشمانت قاب می شود، هر نقطه از جهان هم که باشی برمی خیزی و فرسنگ ها پای پیاده را طی می کنی تا به کربلا برسی.  مرد و زن، پیر و جوان هم نمی شناسد. پای پیاده و تاول‌زده، شاید تشنه و گرسنه و در گرمای آفتاب عمود شده، می آیی تا ایام اربعین را به بین الحرمین برسی. بی هیچ ره توشه ای رهسپار صحرایی می‌شوی که ۱۴۰۰ سال قبل، سید الشهدا و اهل بیت پیامبر، آماج عظیم‌ترین تراژدی تاریخ قرار گرفتند تا این ارض رنگین شده به خون حسین (ع)، امروز جهان را به سوی خود بکشاند، آنجایی که میعادگاه عاشقان در اربعین مملو از جمعیتی می‌شود که رقم ۳۰ میلیون نفری مخابره می‌شود. گوش کن؛ صدای قدم ها را خوب گوش کن؛ صدای سایش کفش ها بر سینه جاده ها؛ انگار کسی می گوید بیا! شاید صدای حسین بن علی (ع) است که همگان را به حضور طلبیده. طلبیده تا یک جهان عشق و دلدادگی را کنار هم قرار دهد و بزرگ‌ترین گردهمایی سالانه مذهبی در دنیا را رقم بزند، گردهمایی ایی که پایه های جهان را تکان می دهد؛ به راستی “این حسین کیست که عالم همه دیوانه ی اوست؟”

طریق الحسین؛ مسیر عاشقی

اما یکی از راه های رسیدن به کربلا؛ مسیر دروازه تشیع، یعنی گذر از خوزستان است. هر که از هر کجای جهان، قصد عزیمت کربلا کند، می داند که طریق الحسین؛ مسیر عاشقی، اتوبان دل‌ها کجاست، می داند که مردمان این سرزمین پرافتخار در انتظارشان، موکب ها به راه انداخته و پذیرایشان هستند، اینجا هر که هر چه در توان دارد برای پذیرایی از زائر حسین (ع) در طبق اخلاص می گذارد، اینجا زائران با پاهای خسته، مسیر را قدم ‌به ‌قدم می‌شمارند و می روند. بله، راست می گویند؛ اربعین، تفرقی که قرن‌هاست دشمنان در آن می‌دمند را به هم زده. راست می گویند اربعین که نزدیک می شود، کوچه کوچه ها پر می شود از عشق. به راستی اربعین، ظهور کرامت است و کربلا نماد تمدن اسلام، نماد دین سالاری.

دلم میخواهد تا کربلا پیاده بروم

او یک زائر است؛ زائر کوی حسین(ع)، نامش مصطفی است؛ از راه دوری رسیده (خراسان رضوی). زخم‌ها، سر باز کرده و تاول‌ِ پاها دردناکتر و غبارها بر سر و صورت نشسته، دلش اما نه خسته است، نه تاولی دارد و نه غباری گرفته، اتفاقا حال دلش خوب است. بشریت هم در جستجوی همین حال خوب است. مصطفی می گوید:”به عشق حسین، به عشق زینب ستم دیده، دلم میخواهد تا کربلا پیاده بروم… و با خود زمزمه کنان می رود: کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود“.

تجلی اسلام ناب در وجود سرور و سالار شهیدان به گونه ای است که قلب های انسانها از هر جای جهان پس از هزار و ۴۰۰ سال به سمت این امام همام می رود. تجمع قلب ها حول نام حسین(ع)، تجزیه و ترکیب جدیدی ایجاد کرده است. مسلمانان جهان می روند تا روایتی شکوهمند از واقعه کربلا را ببیند و توشه ای برای آن ها که تشنه وصف صحنه های نینوا هستند را با خود بیاورند و بازگو کنند.

کربلا، کنگره عظیم جهان

شاهد هستیم که سال به سال پیاده‌روی اربعین، گسترش بیشتری پیدا می‌کند و این گستردگی مبتنی بر سرمایه اجتماعی و همبستگی اجتماعی  و وحدت ملی است. زائران میلیونی امام حسین (ع) با حضور در همایش عظیم اربعین، چنان جذبه‌ای ایجاد کرده اند که حیرت جهان برانگیخته  شده است، به راستی که کنگره عظیم جهان اسلام در کربلاست. به راستی که اتحاد مسلمانان در این همایش عظیم معنا پیدا می کند، به راستی که مسلمان و غیر مسلمان به سوی حسین می روند و وحدت جهانی را رقم زده اند….

زایران اتباع خارجی نیز هر ساله با عشق و شور برای پیاده روی عظیم جهانی اربعین حسینی از مرزهای شمالی کشور وارد می شوند و با مهمان نوازی موکب‌‌های برپا شده در مرزهای شمالی ایران، سفر مذهبی خود را آغاز می کنند. به جنوب آمده اند، به مرز شلمچه؛ که به گفته فرمانده مرزبانی خوزستان؛” تنها گذرگاه رسمی برای خروج زائران اتباع خارجی از کشور است”. 

 عشق به حسین؛ عشق بدون مرز و جاودانه

به مرز شلمچه که می رسند، می گویند: “عشق به حسین(ع) عشق بدون مرز، جاودانه و متمایز از تمامی عشق‌هاست، اصلا حد و مرز نمی شناسد”. مردی میانسال که پرچم کشورش در دستانش به اهتزاز درآمده بود، به دیواری تکیه زده و آب می نوشد، جمله ای بیان می کند که ذکر نام حسین (ع) در آن بود؛ پرچم کشورش و زبانش نشان از آذری بودنش داشت. اما کمی بعد به فارسی می گوید: در قم درس خوانده ام… او قیام امام حسین(ع) را یک ایستادگی می داند، ایستادگی در برابر متجاوزان با هدف احیای دین، با هدف امر به معروف و نهی از منکر، با هدف اصلاح آدمیان. مراد علی اف می گوید: حلال و حرام را از امام سوم شیعیان و نهضت حسینی آموخته‌‌ است. او ادامه می دهد: فرهنگ عاشورا و اربعین و به طور کلی فرهنگ عزادارای برای امام حسین(ع) سرمشق روشنی برای تمام ملت های آزاده جهان است، درس آزادگی است.

تردد بیش از دو میلیون و ۲۰۰ هزار زائر

این حجم از حضور زائران نیاز به هماهنگی و برنامه ریزی مسئولان خوزستانی دارد که همه پای کار بودند، غلامعباس بهرامی نیا؛ مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده ای خوزستان از تردد بیش از دو میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از مرزهای شلمچه و چذابه طی ۲۰ روز گذشته خبر می دهد و می گوید: ۲۶۰ هزار و ۳۲۶ تبعه خارجی از اول ماه صفر مصادف با هشتم مهرماه تا اربعین حسینی از مرز شلمچه تردد داشتند.

سردار لطفعلی پاکباز؛ فرمانده مرزبانی خوزستان هم در گفت و گویی؛ دارا بودن مرز شلمچه به زیرساخت های لازم و تمهیدات مورد نیاز برای پذیرش اتباع خارجی را از موارد مهم تلقی می کند و از  افزایش تردد زائرین اتباع خارجی خبر می دهد. او می گوید: اتباع خارجی از کشورهای آذربایجان، ترکمنستان، افغانستان، هند و پاکستان از مرز زمینی شلمچه راهی کربلای معلی شده اند. سردار پاکباز همزمان که حواسش به مدیریت مرزی است، به صحبتش ادامه می دهد: با طرف عراقی هماهنگ شده تا خودروهای مربوط به کاروان های اتباع خارجی نیز از مرز شلمچه وارد خاک عراق می شوند و زائرین پس از پذیرش و عبور از مرز در خاک کشور عراق با خودروهای خود تردد می کنند.

مشکلاتی که بود و برطرف شد

هم‌زمان با نزدیک شدن به روز اربعین، تردد زائران در مرزهای چذابه و شلمچه افزایش‌ می یابد اما امسال به دلیل افزایشِ چشمگیرتر، نبودِ اتوبوس و کمبودِ آب و افزایشِ دمای بی سابقه در خوزستان، برای چند روز زائران را کلافه کرده بود و این موارد برای مدتی سبب ایجاد مشکلاتی در مرز شد.

سیل مشتاقان به گونه ای بود که از ابتدای ماه صفر مصادف با هشتم مهرماه تا اربعین حسینی، یک میلیون و ۹۵۳ هزار و ۴۱۲ زائر ایرانی و ۲۶۰ هزار و ۳۲۶ تبعه خارجی از مرزهای شلمچه و چذابه تردد کردند. این ها را علی حسین حسین زاده؛ رییس قرار گاه اربعین حسینی در چذابه می گوید. حسین زاده به مشکلاتی که در مرز برای مدتی به وجود آمد هم اشاره می کند اما در ادامه می گوید: خوشبختانه با تدابیر اندیشیده شده تمامی مشکلات برای عزیمت زائران به کربلای معلی در این مرز بر طرف شد و زائران بدون معطلی از این مرز عازم عراق و یا در حال برگشت هستند.

خدمات فرهنگی به زائران در مرزها

نهادهای فرهنگی هم از این همایش عظیم پیاده روی اربعین غافل نماندند و خدمات فرهنگی را در مرزها به زائران ارائه دادند. در این میان، رئیس ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد کشور هم از ارائه خدمات‌ فرهنگی یک هزار کانون فرهنگی در اربعین امسال به زائران خبر می دهد و می گوید: به همت کانون‌های فرهنگی مساجد۱۰موکب در عراق و ۱۰۰ موکب نیز در ایران برپا شده است.البته مهم‌ترین موکب کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد، در مرز مهران برپا شد و مابقی موکب‌ها نیز در شهرهای کاظمین، کربلا و نجف فعالیت می کنند. او عنوان می کند: در مرز میرجاوه هم یک کانون فرهنگی با وجود وضعیت نامناسب اقتصادی از ورود و خروج زائران پاکستانی پذیرایی می کنند.  رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی و هنری مساجد به برگزاری همایش جاماندگان اربعین هم گریزی می زند که روز اربعین در تهران برگزار شده. در این آئین موکب هایی در کنار مساجد مستقر شدند و به زائران جامانده از مراسم اربعین خدمت رسانی کردند. همچنین سرودی با عنوان هوای تازه هم توسط هزار نفر از بچه مساجد اجرا شد تا نوای اربعین را به گوش جهانیان برسانند.

کلام آخر؛ اندیشه کنیم که حسین (ع) کیست؟

بر اساس این گزارش؛ آن چه چشم های جهانیان از واقعه بزرگ اربعین دید، قابل وصف نیست اما آنچه بیش از هر چیزی نمایان بود یگانگی اندیشه و نزدیکی دل ها به همدیگر بود، علیرغم این که زائران شناختی از هم نداشتند. پس باید اندیشه کنیم که حسین (ع) کیست و چه کرده؟ و چه جایگاهی داشته که امروز چنین موج عظیمی ایجاد کرده و جهان به سمت او راهی شده‌ است!؟

امام حسین (ع) علیه یزید قیام کرد تا تبعیض ها را برچیده و عدالت را جایگزین آن کند، طبق احادیث و آنچه در تاریخ اسلام آمده یکی از اهداف این امام همام، جلوگیری از ظلم و ستم ظالمان و اجرای عدالت و اتحاد مسلمانان بود و این تجمع که بزرگترین تجمع بشری در یک مکان در طول تاریخ بوده، برای اجرای عدالت و برای از بین بردن ظلم در جهان است، در واقع نوعی همایش، تجمع و اعلام حضور به عنوان لبیک به نهضت عظیم امام حسین(ع) است. اربعین، پیامی روشن برای جهانیان همچون اعلام آمادگی و ایثار در راه اهداف امام حسین(ع) و رسالت‌های آن حضرت به جهانیان دارد. باید از این حرکت که سرمایه ی عظیمی برای پیروان مکتب تشیع است؛ به بهترین وجه بهره برد. این جمعیت چند میلیونی پس از برگشتن از کربلا، با هزاران خاطره، وارد جمع خانواده‌های خود در هر نقطه از جهان می‌شوند؛ سفرنامه خود را برای خانواده ها و آنها که جامانده ی کربلا بودند، تعریف می کنند و این ها روی همه افراد جامعه تاثیرگذار است، پس می طلبد که درباره این حرکت فرهنگی، اندیشه شود، برنامه ریزی منسجمی صورت پذیرد و مسئولان بیش از پیش به وظایف خود عمل کنند.

گزارش: ثریا زندیار