احمد افروز-منتقد سینما؛ «ابلق» حکایت رنج زنان قربانی است؛ آنانی که قربانی هوس‌های مردانه‌اند که همچون ابلق دو رو می‌مانند. مردانی که ظاهری موجه و مردم‌دار دارند اما در خفا چهره شیطانی‌شان برملا می‌شود. نرگس آبیار قصه‌ش جنس زنانه دارد مثل آثار قبلی‌اش؛ «زن»ِ ابلق او به خاطر بافت سنتی، فرهنگی و موقعیت متزلزل اقتصادی و اجتماعی مجبور به سکوت می‌شود و برای اینکه زندگی را از هم‌پاشیده نبیند، هیچ نمی‌گوید حتی به قیمت اینکه آوار همه هستی را در خود تجربه کند.؛