یادداشت/ عید قربان، هبوط در منا، حنوط در نینوا

به گزارش پایگاه خبری  هنر قلم و به نقل از ترشیز خوان؛ عید قربان از جمله اعیاد بزرگی است که از آن به عنوان روز کفاره اعمال ناشایست، زمان موسع سازی روزی، مبداء دعا، منشأ هدایت، روز هم آوردی با ابتلائات انسانی- اجتماعی، روز جویندگان و خواهندگان، روز بیمناکی و امیدواری، روز بیداری دل و آمادگی روح، روز شرافت و عظمت، روز رحمت دل، روز فدیه و زیارتی امام حسین (ع) یاد شده است.
بنابراین آنچه از آن به عنوان روز عید قربان و روز عیدالله اکبر یاد می شود در حقیقت روز سرافرازی انسان کامل و صالح از آزمون های بزرگ است.

بنده با تأملی نو در این عید، آن را هم در صورت و هم در سیرت حامل و حاصل اسراری چند یافتم. برخی از این اسرار عید قربان عبارت اند از:

سر یک؛ در ماهیت تکلیف مداری ابراهیم خلیل الله نهفته است که به اتکای یقین توحیدی، از همه خواسته ها و داشته ها دل تعلق می برد و آن را به مسلخ تکلیف می کشاند.

سر دوم؛ در اطاعت پذیری اسماعیل ذبیح الله نهفته است که آگاهانه اهلیت اش را به ولایت ابراهیمی می آمیزد و حنجر به خنجر امتحان الهی سپرده و مقام امامت می یابد.

سر سوم؛ در سعی هاجر نهفته است که پریشانی دل را، به تدبیر نبوت ابراهیمی آرام می بخشد و محبت مادری را فدای امامت پذیری خود می کند.

سر چهارم؛ در عزم مستحکم اهل الله نهفته است که با وقوف در عرفات خود را آماده جهاد می کنند تا با کمترین معونه، سنگ در منجنیق یداللهی نهاده و آتش خشم برائت بر خرمن مستکبران ابلیس صفت افکنند.

سر پنجم؛ در گذر از وابستگی ها و دلبستگی ها ابراهیمی نهفته است که استبداد و خودخواهی ها درون را به مسلخ منا می کشاند تا اسماعیل محبوب را در برابر تدبیر حبیب ذبح کند.

سر ششم؛ در طواف بر گرد خانه دل و دلبر نهفته است که مقیم مشعر را پس از رفع استبداد انسی، دفع اسحتمار ذهنی و نفی استثمار جنی به سوی بیت الله می کشاند که با گذر از کفر جلی و شرک خفی، از گردش بر بیت عتیق به دنبال عزیز بگردد.

سر هفتم؛ در هجرت حسینی از منا به نینوا نهفته است که به جای برپایی خیمه ورد و ذکر و دعا در مشعر، سفره جهاد و شهادت در صحرای َبلا برپا می کند و به جای قربانی در منا، قربانگاه در نینوا می سازد و احرام حج ابراهیمی وا می نهد تا بیرق ثارالله برپا دارد.

گویا عید قربان هر ساله برپا می شود تا روایتگر آغاز قصه “کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا” باشد و قربانی هرساله حاجیان در منا را به جانبازی هرساله عاشورائیان پیوندی آشنا بزند.

ما در این عصر و نسل، شاهد قربانیانی بودیم که بدون درک نبوت و یا شهود امامت، برای دفاع از حریم ولایت، حنجر به خنجر بلا سپردند و هبوط انسان در منا را با حنوط خونین در نینوا تفسیر کردند.

یاد و خاطر درس آموختگان مکتب عاشورایی، شهید سلیمانی‌ها گرامی و روحشان قرین رحمت الهی باد.

نویسنده : احمد باقری مزینانی استادیار دانشگاه