وداع با رئیس‌جمهوری که خستگی نمی‌شناخت

از همان نخستین روزهای آغاز مسئولیت، آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی نشان داد که برای خدمت به مردم، حد و مرزی نمی‌شناسد. سفرهای پیاپی‌اش به استان‌ها، حضور در میان مردم بی‌واسطه، و پیگیری‌های شبانه‌روزی برای حل معضلات کشور، تصویری نو از یک رئیس‌جمهور مردمی و مومن را در ذهن‌ها نقش بست؛ تصویری که در خوزستان، رنگ و بویی ویژه داشت.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری هنر قلم، استان خوزستان، در دولت سیزدهم، بدل به میدان عمل شد؛ کارگاه بزرگ عمرانی، اجتماعی و زیرساختی که هر گوشه‌اش حکایت از توجه ویژه دولت به این خطه زرخیز اما رنج‌دیده داشت. طی سه سال، آیت‌الله رئیسی هشت بار به خوزستان آمد، و هر بار با دستانی پر از طرح، امید و تصمیم بازگشت؛ نه برای گزارش، که برای اجرا.

آب، آبادانی، اشتغال؛ پروژه‌هایی که رنگ واقعیت گرفتند
از جمله مهم‌ترین اقدامات دولت سیزدهم در خوزستان، می‌توان به جهش بی‌سابقه در پروژه آبرسانی غدیر اشاره کرد؛ طرحی که پیش از این تنها ۳۹ درصد پیشرفت داشت، اما با پیگیری‌های مستمر به بیش از ۶۰ درصد رسید. طرح‌های موازی همچون «کوثر» و «فدک» نیز برای تأمین آب پایدار در ده‌ها شهر و صدها روستا کلید خوردند.

توسعه زیرساخت‌ها نیز در ابعاد مختلف دنبال شد:

نیروگاه‌های جدید در اندیمشک و دزفول، برق‌رسانی به ده‌ها روستا، راه‌اندازی فاز دوم پالایشگاه آبادان، احداث کارخانه‌های صنعتی در شوش و اهواز، و توسعه تولید فولاد با پروژه عظیم «زمزم ۳» که ایران را یک گام به خودکفایی در تولید آهن اسفنجی نزدیک‌تر کرد.

در حوزه حمل‌ونقل، پروژه‌هایی مانند خط دو خطه راه‌آهن اندیمشک–اهواز، آغاز احداث راه‌آهن شلمچه–بصره، و ساخت صدها کیلومتر جاده روستایی و بین‌شهری به اجرا درآمد.

مدرسه، سلامت، ورزش؛ خدماتی که به زندگی مردم جان تازه دادند

دولت مردمی در خوزستان تنها به پروژه‌های بزرگ بسنده نکرد؛ بازسازی و توسعه زیرساخت‌های آموزشی با احداث هزاران کلاس و صدها مدرسه با مشارکت خیرین، بیمه ۱۸۶ هزار واحد روستایی، ساخت و واگذاری هزاران واحد مسکونی و تقویت حوزه سلامت و بهداشت از مهم‌ترین محورهای کاری بود.

در ورزش، پروژه‌های نیمه‌تمامی که سال‌ها خاک می‌خوردند، سرانجام دیده شدند. توجه به جوانان، حمایت از کارآفرینی روستایی، ایجاد خوشه‌های کسب‌وکار و توسعه بیمه کشاورزان و عشایر، بخش دیگری از این پازل خدمت بود.

نجات هفت‌تپه؛ وقتی رئیس‌جمهور در دل کارگران ایستاد

یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین اقدامات دولت سیزدهم، رسیدگی به وضعیت بحرانی شرکت نیشکر هفت‌تپه بود؛ شرکتی که در نتیجه واگذاری‌های مسئله‌دار در آستانه فروپاشی قرار گرفته بود. اما رئیسی، به معنای واقعی کلمه، در کنار کارگران ایستاد. حضور غیرمنتظره‌اش در میان کارگران معترض در ایستگاه راه‌آهن، وقتی دستور توقف قطار را داد و خود شخصاً پای صحبت‌شان نشست، تبدیل به نمادی از رهبری مردمی شد.

همان کارگرانی که بعدها، در دیدار با رهبر انقلاب، با یادداشتی ساده اما پرمعنا از او تشکر کردند: «آقاجان، از پیگیری و درایت شما و رئیس‌جمهور مردمی سپاسگزاریم. هفت‌تپه نجات یافت.»

خوزستان، وداع با میهمان همیشگی خود

سید ابراهیم رئیسی در واپسین سفر استانی‌اش به خوزستان، پروژه‌های بزرگی را افتتاح کرد: کارخانه تولید ام‌دی‌اف، واحد اسانس‌گیری صنعتی از اکالیپتوس، کارخانه چوب، و رونمایی از پروژه فولادی زمزم ۳. کمتر کسی می‌دانست که این سفر، آخرین حضور او در این دیار خواهد بود.

وقتی هواپیمای حامل او در سفر استانی به آذربایجان شرقی دچار سانحه شد، خوزستان نیز، مانند سراسر ایران، در شوک فرو رفت. تا نیمه‌های شب مردم نگران ماندند، در خیابان‌ها به دعا ایستادند، و در نهایت، صبح روز ۳۱ اردیبهشت، خبر تلخ پرواز مردی که «خستگی» برایش معنایی نداشت، منتشر شد.

او رفت، اما خوزستان فراموش نمی‌کند

سید محرومان، رئیس‌جمهوری بود که خوزستان را نه تنها در سخن، که در عمل در آغوش گرفت. مردی که می‌گفت اگر لازم باشد، هفتاد بار به خوزستان می‌آیم. وعده‌اش را فراتر از کلمات اثبات کرد. اکنون که از میان ما رفته، تنها پروژه‌ها و آمار نیست که به یادگار مانده؛ بلکه خاطره صداقت، مردمداری، و همدلی‌ای است که در دل مردم ریشه دواند. خوزستان هیچ‌گاه مهمان پرکار و بی‌ادعای خود را فراموش نخواهد کرد.