یادداشت: مجتبی داراب پور

فوج فوج نا امیدی در آبفا روستایی خوزستان:

چرا؟

به گزارش پایگاه خبری هنر قلم؛ چگونه آغاز کنم. اینبار چگونه واگویه هایم را به نثر درآورم. خدا می داند قلم نیز حیا می کند از کش دادن به موضوعی که سالهاست وجود دارد و هربار رنگ و بوی تازه دارد. خدا می داند کم می آورد هر آنکس به دنیال چرایی همه کمبودها و رخدادهای زندگی اش دوان دوان است و جوابی نمی گیرد. خدا می داند که دلی نمانده، چرا به داد دل های غمزده توجه نمی شود؟ مگر می شود؟ باورش سخت است! هرجور به ماجرای آبفا روستایی خوزستان می نگریم، می بینیم، آنقدرها هم حل مشکل آنها کاری سخت نیست. پس چرا؟ خدا می داند که حل مشکل حقوق و مزایای آنها سخت نیست، خدا می داند که همان کارکنان طرحی (۶۲۳ نفر) که قرار است ماهیانه ۳ تا ۴ میلیون حقوق دریافت کنند، در مجموع اعتباری افزون بر ۲ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان نیاز دارند. این رقم برابری می کند با حقوق ماهیانه۲۰ یا ۳۰ نفر از نجومی بگیران.

آری آنروزها که فیش حقوقی ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیونی برخی مسوولین و نمایندگان و … منتشر شد، متوجه شدیم که فاصله طبقاتی یعنی چه؟ باورش سخت است اما حقوق یکسال این طرحی ها به اندازه یک ماه آن دسته از نجومی بگیران هم نمی شود! این در حالی است که امکان ندارد حتا یک ساعت دریافت حقوق آنها دیر شود، اما طرحی های آبفا روستایی خوزستان تجربه ماه های طولانی عدم دریافت حق و حقوق خود را داشته و دارند.
نمی دانم، آیا فریاد آنها و خانواده هایشان را می شنوید؟ چرا خم به ابرویتان نمی آید؟ چرا سرگرم حواشی شده اید؟ چرا به فکر آنها که نان شب هم ندارند نیستید؟ خدا می داند که همه ما روزی باید پاسخگوی اعمال خود باشیم، اگر ایمان داریم که همه اعمال ما، چه خوب و چه بد، نوشته می شوند و باید پاسخگوی آنها باشیم، دست از برخی اعمال که قلب ها می شکند بر خواهیم داشت. حال چه در دنیا، چه در آخرت. آخرتی که وعده آن اکیدا در کتاب اسمانی مان و احادث و روایات آمده است.
چرا؟ واقعا چرا در آستانه اتمام سال ۹۸ که پر بود از رخدادهای جورواجور و غمگین، قدمی برای اندکی شیرین شدن روزهای آنها برداشته نمی شود؟ خدا می داند که کارکنان آبفا روستایی خوزستان نیز دل دارند، زن و زندگی دارند، فرزند و خانواده دارند، به همان خدایی که ناظر است بر اعمال مان، آنها در مضیقه و تنگنایی عجیب قرار دارند، چرا تا این اندازه بی تفاوتید؟ مگر می شود صدای خفیف و لرزان آنها را نشنیده باشید؟
به خود بیایید، دست بردارید از همه بی توجهی هایی که کردید و می کنید، سال، سال خوبی نبود، بدترش نکنید. بهانه اینکه تعدادی از نیروهای طرحی مجوز ندارند، ردیف بودجه ندارند، اعتبار نیست و این مسایل را کنار بگذارید، لطفا از بیت المال که حق عموم مردم است، به دادشان برسید.
اینها چراهایی است که در لابلای سخنان آبفا روستایی خوزستان وجود دارد، حال پاسخ دهدی، چرا؟ چرا وضعیت آنها اینگونه است؟