به شاعری فرصت شهردار بودن بدهید

به گزارش پایگاه خبری هنرقلم؛ وقتی شاعری آمد را همه به یاد داریم، زمانه ای که پرسنل و مدیران همین شهرداری اهواز آنچنان خسته و افسرده بودند که دیگر نافرمانی های آنان زبانزد همه شده بود.

همه به یاد داریم که دیگر به حرف کتانباف گوش نمی گرفتند و به جلسات او نمی رفتند. انگار همین دیروز بود یا پریروز چگونه می شود فراموش کرد.

وضعیت آشفته همواره برای کسانی که از هر لحظه برای استفاده سود می برند خوب است. حتی برای کسانی که با عنوان اهل قلم مشغول تاراج هستند، به جان هم می افتند و تیر به سوی هم پرتاب می کنند.
نمونه هایی که این روزها در فضای مجازی بسیار دیده ایم، اما آیا اگر کسی با عنوان سودجویی به شهردار نزدیک شده است، ملاک ارزیابی شهردار جوان است؟

بسیار جای تفکر و تامل دارد، گویی همین روزها را همواره باید تجربه کنیم، شورا از دست کتانباف عاصی شده بود، آنچنان که راهی جز استیضاح برایشان باقی نمانده بود. کتانباف حتی جواب تلفن های آنان را نمی داد.
نه طرح و نه برنامه ای همراهش نبود، صرفا تلاشش برای این بود که حقوقی پرداخت کند و تمام. آنهم با هزاران کم و کاستی از حقوق همین پرسنل. احتمالا همه به یاد دارید، زمانه ای نه چندان دور که بسیاری از اضافه کار و ترمیم ها کم شد.
آیا در این زمان که شاعری میانه ماه آخر همه حقوق و مزایا را داد سزا است او را چون یهودا متهم کنیم که در آینده نمی توانی؟ خوب همانگونه که سال پیش توانست امسال هم می تواند.
به ضرس قاطع آمدن شاعری درصد امیدواری را در پرسنل تقویت کرد. تنها توانایی های او و خلاقیت او نبود بلکه اخلاقیات مردمی او ارتباط تنگاتنگی بین شهردار و پرسنل همراه داشت.

گلایه ای که از همه شورای پنجم موجود است، بی ثباتی در تایید و کمک و همراهی با شاعری است. چرا عدم تعهد و ایستادگی در آرای شورا موجود است؟ وقتی عده ای با شاعری همراهی می کنند، چرا باید این قطار توسعه را با هزاران مشکل روبرو کنیم؟

عملکرد شاعری، عملکرد شورا محسوب می شود، خوب و یا بد، یکسال باقی مانده، اگر همواره به چوب لای چرخ شهرداری پیش برویم، آنچه در پایان نصیب شما می شود جز کارنامه ای سیاه و مردود نخواهد بود.
اما اگر ۵۰ درصد قدم های شاعری به آخر برسد، شورای پنجم می تواند موفق ترین شورای سال های اخیر باشد.

یادداشت: پرتو علوی