بریکس، ایران و نظم جدید جهانی

به گزارش پایگاه خبری هنر قلم و به نقل از  ترشیز خوان؛ سید عبدالله متولیان، کارشناس علوم سیاسی در مورد گروه بریکس و عضویت ایران در این گروه مقاله‌ایی به نگارش درآورده که در ادامه آمده است.

۱- حوادث و وقایع سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ میلادی (سونامی و بحران مالی غرب، جنبش تصرف وال استریت، بهار عربی و..) و پیامدهای آن، بر رؤیای تک قطبی آمریکایی و نظم نوین مورد نظر سردمداران نظام سلطه و تفرعن غربی خط بطلان کشیده و جهان را در یک پیچ بزرگ تاریخی و راهی به سوی ساختار و نظم جدید جهانی مبتنی بر «رهایی از چنگال قدرت‌های استعماری و سلطه گر» و «یافتن الگوی ضداستعماری و چندصدایی» قرار داده است، در چنین شرایطی پیمان‌های شانگهای و بریکس با ظرفیت‌های عظیم در اختیار، امید کشورها و مردم جهان را برای رهایی از هژمون ظالمانه آمریکا و غرب افزایش داده است.

۲- نظام سلطه به سردکردگی شیطان بزرگ امریکا، در سایه سازمان ملل متحد و ده‌ها سازمان‌ متصل به آن: (فائو، یونسکو، فدراسیون‌های ورزشی، سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی، آی‌اس‌آی، شورای حقوق بشر، دیوان بین‌المللی و…) و ایجاد ساختارها و سامانه‌های متعدد جانبی (پالرمو، سی‌اف‌تی، اف‌ای‌تی‌اف، ۲۰۳۰ و…) با توسل به رأی اکثریت کشورها، حاکمیت خود را بر کشورها اعمال کرده و به نظام سلطه و به چپاولگری خود رنگ قانونی بخشیده و اراداه ظالمانه خود را به کشورها و ملت‌ها دیکته کرده است.

۳- تجربه ۷۰ سال گذشته آشکارا نشان داده، نظام سرمایه داری غرب، هر نهاد و سازمانی که خارج از چارچوب تعریف شده در ساختار نظام سلطه (نظیر جنبش عدم تعهد، سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه آسه آن و…)، شکل گرفته باشد را به چشم تهدید عمیق و جدی برای بقای نظام سرمایه داری نگریسته و با استفاده از همه اهرم‌های در اختیار خود نظیر «قانون برتون وودز و سلطه دلار» مانع از شکل گیری و اثربخشی آنها شده و از میدان رقابت خارج کرده است و در این راه حتی به اتحادیه اروپا نیز رحم نکرده و با تحریک انگلیس به برگزیت، جنگ تجاری ترامپ و جنگ اوکراین به خاک سیاه نشانده است.

۴- عضویت ایران در بریکس علاوه بر ده‌ها مزیت اقتصادی، سیاسی، راهبردی و… نظیر «بالارفتن قدرت چانه زنی»، «استفاده از ظرفیت های کشاورزی و دامداری بریکس»، کمترین و دم دستی ترین دستاورد بریکس برای جمهوری اسلامی ایران خنثی‌سازی طرح منزوی سازی ایران بوده و جمهوری اسلامی ایران را از هم‌اکنون (و قبل از ۱۰ دی‌ماه و زمان پیوستن قطعی به بریکس) به عنوان برنده این میدان معرفی کرده است.

۵- با توجه به نکات پیش گفته، بریکس به عنوان یک ائتلاف فراقاره‌ای (با وجود در اختیار داشتن پرجمعیت ترین کشورهای جهان، بیشترین سهم تولید ناخالص جهان، کمتر از نیمی از جمعیت و نیروی کار جهان، بیش از ۲۸درصد اقتصاد و…) به تنهایی و بدون در اختیار داشتن نهادهای مختلف مانند همه سازمان‌ها، پیمان‌ها و اتحادیه‌های ذکر شده، بی‌شک محکوم به شکست خواهد بود.

۶- مهمترین مزیت بریکس نسبت به تمامی پیمان‌ها و اتحادیه‌هایی که توسط غرب نابود و یا بی اثر شده‌اند حلقه اتصالی بریکس به سازمان همکاری‌های شانگهای است. سازمان شانگهای بیش از آنکه یک سازمان اقتصادی باشد یک سازمان امنیتی و نظامی در عرض پیمان ناتو بوده و قدرت مقاومت بریکس را در برابر فشارهای نظام سلطه افزایش می دهد. به همین دلیل است که نظریه پردازان و استراتژیست‌های جهان، با اشاره به منطقه خاکستری (Gray Zone) از ظرفیت ۵ کشور «چین»، «روسیه»، «برزیل»، «آمریکا» و «ایران» در نظم آینده سخن میگویند.

۷- در حال حاضر آمریکا هیچ جای پایی در بریکس نداشته و همین امر نظام سیاسی آمریکا را به وحشت انداخته و با توجه به سقوط هژمون آمریکا این گمانه زنی که هند در نظم آینده جایگزین آمریکا شود افزایش یافته است.

۸- تقریباً همه مراکز تحقیقات راهبردی جهان و قاطبه استراتژیست‌های دنیا معتقدند هیچکدام از کشورهای مطرح در شکل گیری نظم آینده، مطلقاً ظرفیت گفتمان سازی معتبر و جهان شمول جمهوری اسلامی ایران از یک‌سو و مزایای سوق‌الجیشی، ژیوپولتیک، ژئواستراتزیک، انرژی و… ایران را نداشته و کماکان به ایران به عنوان قلب طپنده جهان (Heart Land) نگاه می‌کنند.

۹- بریکس برای ماندگاری در برابر فشارهای گوناگون نظام سلطه از یک‌سو و ایفای نقش در نظم جدید جهانی ناچار است به فوریت نسبت به ایجاد ساختارهای موازی با ساختارهای موجود در سازمان ملل متحد اقدام کند و ایجاد و راه اندازی سامانه مستقل ارتباط مالی و رهایی از قانون جهنمی و استعماری برتون وودز و سلطه دلار ضروری ترین و فوری ترین اقدام بریکس خواهد بود چه اینکه نظام سلطه غرب با استفاده از ظرفیت دلار مانع از تحقق اهداف بریکس خواهد شد.