لزوم بازسازی در مناطق سیل زده

به قلم: دکتر مصطفی سمالی فرماندار ایذه

تسریع، دقت و کیفیت در انجام بازسازی از مهمتری خواسته مشروع مردم مناطق سیل زده خوزستان، همچنین دولت باید با برنامه ریزی مدون و تدوین در این امر باعث کاهش صدمات روحی و روانی سیل زدگان می شود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که کشور در راه استقلال سیاسی و فرهنگی گام نهاد به بازسازی بنیادی و اساسی کشور توجه خاصی شد و بازسازی در دستور کار دولت موقت قرار گرفت ولی پس از حمله ناگهانی عراق و شروع جنگ تحمیلی تقریبا این مهم معوق ماند . پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل در تیرماه ۶۷ و اعلام آتش بس در همان سال موضوع بازسازی مناطق جنگی آغاز و نوسازی کارگاه ها و بنگاه های بزرگ تولیدی و پالایشگاه ها در دستور کار قرار گرفت. معمولا با این مقدمه کوتاه ایران تجربه چندین ساله در باز سازی مناطق جنگی خوزستان از جمله خرمشهر . آبادان .سوسنگرد . بستان . هویزه. حمیدیه . شادگان . اندیمشک . دزفول . رامهرمز .سربندر. مسجدسلیمان و استان های مرزی جنگزده همچون کرمانشاه . ایلام . کردستان . آذربایجان غربی را دارد . اگر چه در طول ۸ سال دوران دفاع مقدس مردم غیر نظامی تلفات فراوانی دیدند ولی گروهی از آنان حدود یک میلیون و دویست و پنجاه هزار نفر ناگزیر به مهاجرت اجباری در مناطق دیگر شدند. اما سیل اخیر در برخی شهرهای جنوبی استان از جمله سوسنگرد . حمیدیه . عین دو ‌. شادگان . بستان . هویزه . خرمشهر . شعیبیه . شوش و … بطور مستقیم یا غیر مستقیم مورد آسیب جدی قرار داد. و در اثر این سیل هولناک کشاورزی مردم این مناطق که نقطه اتکای اقتصادی آنان را تشکیل میداد بشدت دچار خسارت ، و اراضی کشاورزی و قابل کشت از جمله نخلستان ها و زمین های مزروعی و قابل کشت و دام و دامپروری آنان به سختی دچار خسارات جبران ناپذیری شدند. سیل اخیر نه تنها به بخش کشاورزی و دامپروری و عمران. بلکه به صنایع ایران از جمله صنعت نفت و تاسیسات نفتی در هور العظیم که با بحث هایی که در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی همراه بود خساراتی وارد نمود .
حال با توجه به دستور سریع و فوری وزیر محترم کشور و تاکید استاندار پرتلاش در خصوص ساخت اماکن عمرانی و منازل و سر پناه برای همه شهر های سیل زده کشور بویژه خوزستان و لرستان به صورت ویژه و از انجا که خوزستان تجربه تقریبا موفق در بازسازی شهرهای جنگ زده داشته که (ابتدا مرمت و بازسازی کشور و پس از آن ستاد مرکزی اسیب دیده از جنگ ) باید هر چه زودتر این مهم به صورت اصولی و با کیفیت و دقت و تسریع در انجام در انجام آن ، نه اینکه فقط هدف انجام کار باشد وآنچه که در شان و منزلت و استحقاق مردم شهر های سیل زده باشد صورت پذیرد و با یک برنامه ریزی مدون موثر و دارای بازدهی صحیح اجتماعی و اقتصادی و همچنین تصمیم گیری و تدوین الگوی توسعه اقتصادی کشور در شرایط بعد از سیل و توجه به نتایج و صدمات و تبعات آن کنترل و برنامه ریزی دولت در شرایط سخت هنگام سیل و بعد از آن و برای تدوین برنامه ریزی دولت در شرایط سخت در مناطق سیل زده که بیشترین صدمات روحی و روانی متحمل شدند فراهم آورد، تا از دوباره کاری و هزینه های اضافی و هدر رفت جلوگیری شود . با توجه به اینکه ایران تجربه ای در بازسازی ها به ویژه جنگ دارد باید از همه ظرفیت ها و داشته ها و پتانسیل های موجود و نیروهای متخصص و دلسوز استفاده گردد . نه اینکه همانند دوران بازسازی تعلل ایجاد شود که زمینه مهاجرت روستاها به شهر آغاز و همین مهاجرت خود پیامدهایی همچون حاشیه نشینی که یکی از پدیده های جغرافیای شهری بود و باعث رشد اسکان مهاجرین مناطق حاشیه ای شهر است بوجود آورد . تمرکز جمیعتی و به خصوص اسکان انان در حاشیه شهر ها باعث بروز مشکلات متعددی شد که در این مقاله پرداختن به ابعاد آن نمی گنجد . یا اینکه برخی از اماکن مسکونی توسط دولت ساخته شد ولی خالی از سکنه ماندند که خود معضلاتی نیز در پی داشت و این بی برنامه ای ها میتواند موانعی برای توسعه و پیشرفت بازسازی در مناطق سیل زده باشد . قرار گرفتن خوزستان بر روی گسل و کمربند زلزله ای خود تهدیدی برای این استان می باشد و این تهدیدات تنها منوط به سیل نیست بلکه بلایای طبیعی همچون ‌زلزله . رانش زمین . جنگ . طوفان . طغیان رودخانه ها و….. نیز می باشد .